Van de tweede (gedeeltelijke) lockdown moest ik best even slikken. Vandaar dat ik voor de Vlaamse krant De Standaard nadacht over hoop. Hoe moet je eigenlijk hoop houden, wanneer je je niet zo hoopvol voelt? En is hopen op een betere wereld naïef of broodnodig?

Ik dook in de wereld van de christelijke filosofie, waarin hoop een belangrijke deugd is, en in die van de oude Grieken – voor hen was hopen iets wat je alleen deed als je geen plan kon maken. En wat zegt die mythe van Pandora ons precies?

Ik weet niet of ik een definitief antwoord heb op mijn vragen over hoop, maar de illustratie van Trui Chielens was het schrijven al waard.

Het artikel is hier te lezen, gratis als je een account aanmaakt.